فرمانده انتظامی مازندران از کشف ۶۶ میلیارد ریالی انواع کالای قاچاق در مهرماه امسال خبر داد.
سردار سید محمود میرفیضی در این زمینه گفت:در اجرای طرح مبارزه با قاچاق کالا و ارز با اولویت کالاهای ممنوعه، طرح سراسری مقابله با قاچاق کالا با به‌کارگیری همه امکانات و ظرفیت‌ها در سطح استان مازندران به اجرا در آمد. وی تصریح کرد: در این طرح، ماموران پلیس آگاهی با همکاری دیگر عوامل انتظامی استان و پلیس‌های تخصصی در مهرماه سال جاری موفق به کشف ۲ هزار و ۹۷۷ عدد انواع لوازم آرایشی قاچاق، یک دستگاه موتورسیکلت قاچاق، ۱۹ هزار و ۱۶۰ نخ سیگار قاچاق ، ۱۶۷ تن چوب آلات جنگلی قاچاق، ۱۲هزار و ۳۰۵ عدد انواع داروهای غیر
 مجاز شدند.
این مقام ارشد انتظامی ادامه داد: کشف ۲۷۰ عدد کفش و پوشاک، ۵۱۱ عدد لوازم رایانه‌ای، یک هزار ۶۰۰ لیترسوخت قاچاق، ۱۱ هزار عدد دام فلسدار و خاویاری، یک هزار و ۹۶۹ کیلوگرم خشکبار ، ۸ تن و ۶۰۰ برنج و ۲ تن و ۸۰۰ گندم قاچاق از جمله کشفیات پلیس در این مدت بوده است.
سردار میرفیضی با بیان اینکه ارزش ریالی کالای قاچاق مکشوفه برابر اعلام کارشناسان بیش از ۶۶ میلیارد و ۱۲۳ میلیون ریال برآورد شده، افزود: در این رابطه، یک پرونده بالای ۵۰۰ میلیون تومان تشکیل و به همراه متهمان به مرجع قضایی تحویل شد.
آنچه که فرماندهی انتظامی مازندران گفت تنها بخشی از اخبار مربوط به کشفیات کالای قاچاق است که در اخبار روزانه طرح می‌شود، اخبار نگران‌کننده ای شدیدترین ضربه را به پیکره تولید ملی می‌زند آن هم در شرایط تحریمی که جامعه تولیدکنندگان نیاز بیشتری به حمایت دارند تا بخشی از فشاری که اعمال تحریم‌های ظالمانه بر آنان وارد کرد، با حمایت هم‌وطنان، شهروندان و مردم عادی جبران شود  اما گویا پس از مشکلات مربوط به آغاز جنگ اقتصادی آمریکا با مردم، اعمال تحریم‌ها و هدف‌گیری صادرات نفت کشور، میل و عطش برخی دلالان به قاچاق بیشتر شد تا از این نمد کلاهی برای خود بدوزند.   
این روزها در اخبار زیاد می‌بینیم که برخی به جان جنگل افتادند و حتی با خودروی پراید، که نمی‌تواند 5 مسافر ره به مقصد برساند، چوب قاچاق می‌کنند یا به قاچاق گوشت و انواع دارو مشغولند، اقدام ناجوانمردانه‌ای که بیش از اعمال تحریم دشمنان، به اقتصاد، تولید و معیشت مردم
آسیب رساند.  
در این بخش دو نکته را لازم به طرح می‌دانیم: اول اینکه دشمن برابر ذات پلید خود، دشمنی می‌کند و از دشمن نمی‌توان و نباید توقع مهربانی داشت. این درحالی است که ملت ایران و ازجمله مردم خون‌گرم، مهربان و نوعدوست مازندران، گیلان و گلستان در همواره تاریخ، مردمی مهربان بودند و به دستگیری معروف، ضمن اینکه در تعالیم دینی ما نیز به کرات بر این رویکرد توصیه شد و از مردم خواسته شد به ویژه در شرایط دشوار و در شرایط نیاز، بیش از گذشته، در کنار هم باشند و وحدت کلمه را از
یاد نبرند.
سوال ما این است اگر دشمن به ذات خود رفته و دشمنی کرده است چرا ما به ذات خود عمل نکردیم و دست هم را نگرفتیم و در این شرایط پا بر سر همدیگر گذاشتیم؟
واضح است که قاچاق کالا به یک یا چند تن که در آن ذینفع هستند سود می‌رساند اما به طیف گسترده‌ای از  شهروندان زیان می‌رساند و چرخ‌های تولید و کارآفرینی و اشتغال را پنچر می‌کند و سایه سنگین رکود را بیشتر می‌کند که تمام این موارد، بر زندگی مردم آثار زیانباری خواهد گذاشت و همین معضلات اقتصادی رفته رفته ، سبب‌ساز مشکلات اجتماعی و تنش‌های خانوادگی متعددی
خواهد شد.  
آیا این جنگ بخش کوچکی ازسایرمردم علیه مردم نیست و آیا این روش، حمایت از دشمنانی  که با اعمال تحریم‌های ظالمانه  تلاش کردند جامعه ما را به بن‌بست
برسانند، نیست؟
نکته دوم این‌که در چنین شرایطی رسانه‌ها و به‌ویژه رسانه ملی و شبکه‌های استانی چه
 تکلیفی دارند؟  آیا نباید صادقانه به مردم بگویند آنچه که در همین مدت یکساله به پول ملی، اقتصاد کشور و سفره خانواده‌ها بیشترین آسیب را رسانید نه دشمن و تحریم‌هایش که حمایت دشمنان داخلی از این تحریم‌ها بود که در قالب قاچاق کالا و ارز و کم‌فروشی و انواع جرایم سودجویانه اقتصادی دیگر رخ داد و هر روز خبر مربوط به این رویدادها را در اخبار روزانه می‌خوانیم که گزارش سردار میرفیضی، یکی از نمونه‌های کوچک آن بود؟
آیا رسانه‌ها نباید به‌طور ویژه در مسیر آگاهی بخشی جامعه گام بردارند و به مردم بگویند چگونه قاچاق کالا، تولید را خاموش و شهرک‌های صنعتی را ساکت و آمار جوانان بیکار را
 افزایش می‌دهد؟