سرویس سیاسی - شهری/

اشاره: مدت زمان زیادی از حضور «حسن اسحاقی» در شیلات مازندران به‌عنوان مدیرکل نگذشته است اما این مدیر جوان توانسته در همین مدت کوتاه، کارهای موثری در حوزه‌های مختلف این اداره‌کل اعم از سرمایه‌‎گذاری، آبزی‌پروری، صید و... انجام بدهد... .
این هم تنها یک ادعای بیهوده نیست که اتفاقا وقتی با فعالان حوزه شیلات استان صحبت کردیم، اغلب از تأثیر این مدیر جوان گفتند و تأکید کردند که در بسیاری از حوزه‌ها که تا یکی دو سال پیش، مشکلات زیادی گریبانگیر به‌ویژه صیادان بوده است، گشایش‌های خوبی صورت گرفته است.
البته که کسی ادعا ندارد که همه چیز در این حوزه، گل و بلبل است اما یقینا تخصص و انرژی مدیر جوان شیلات مازندران، تأثیرش را گذاشته است و نشان داده که چرا، مقام معظم رهبری، همواره بر روی استفاده از ظرفیت‌های جوان انقلابی مدیریتی در کشور، تأکید داشته‌اند.
این تعاریف از مدیرکل شیلات مازندران را اگر یک مصداق خارج استانی نداشتیم، شاید می‌شد مترادف با جوگیری رسانه‌ای تعبیر کرد! اما خارج از مزاح ژورنالیستی، غیر از تمام ثمرات مثبت حضور اسحاقی در رأس هرم شیلات مازندران که حمایت و درایت استاندار مازندران هم در آن بسیار موثر بود، تمجید یک مسوول و کارشناس ارشد حوزه شیلات و صید استان گیلان از مسولان مازندرانی در این حوزه تخصصی، نشان داد که کار موثر یک مدیر جوان متخصص مازنی، چه ارزش‌های فرااستانی نیز به همراه دارد؛ اتفاقی که می‌تواند الگویی برای دیگر مدیران استان شود و باز هم تلنگری به ذهن‌های منجمد و خاک‌گرفته بزند که می‌شود و باید به جوان‌ها اعتماد کرد.
حالا در ادامه، از شما دعوت می‌کنیم که درد دل‌های رییس هیات مدیره اتحادیه تعاونی‌های صیادی پره استان گیلان و مشکلات فراوان صیادان همسایه قدیمی‌مان را بخوانید.

 

 

رحمت محمدی:
اجازه ندادند
 با آقای «رییسی» ملاقات کنیم

رییس هیات مدیره اتحادیه تعاونی‌های  
صیادی پره استان گیلان ابراز تاسف کرد که مشکلات
متعددی دامن‌گیر صیادان استان شده است و هیچ
فریادرسی وجود ندارد.

*مشکلاتی که انگشت‌شمار نیستند!
رحمت محمدی؛ رییس هیات مدیره اتحادیه تعاونی‌های صیادی پره استان گیلان می‌گوید: وضعیت زندگیِ بحرانی صیادان وصف‌شدنی نیست و شرایط معیشتی آن‌ها، سال به سال بدتر می‌شود. دلایل بی‌شماری در ایجاد این وضع نامطلوب دخیل هستند که نارضایتی جامعه صیادی گیلان را به همراه داشته است. اگر بخواهم نمونه‌هایی از مشکلات را یادآوری کنم، حق مطلب به درستی ادا نمی‌شود و بخش عظیمی از مشکلات ما نادیده گرفته می‌شود.
محمدی ادامه می‌دهد: شرایط صیادان گیلانی آنچنان بحرانی شده که به کارگروهی متشکل از نخبگان جامعه بهره‌بردار، اتحادیه‌ها، پیشکسوتان صیادی و مسوولان محلی استان نیاز دارد تا با همفکری در کنار یکدیگر برای بهبود معضلات به نتیجه برسند. مشکلات باید از منظر کارشناسی ارزیابی شود تا گرهی از کار این گروه شغلی بازشود.

*ورود غیرمتخصص‌ها
رییس هیات مدیره اتحادیه تعاونی‌های صیادی پره استان گیلان در ارتباط با تامین معیشت از طریق دریا می‌گوید: درآمد این گروه شغلی ناچیز است و نصف حداقل دستمزد تعیین شده در شورای‌عالی کار هم نمی‌شود. بسیاری از صیادان به دلیل کم بودن درآمد خود از این شغل دست کشیده‌اند و به کارهای دیگر روی آورده‌اند.
محمدی هشدار می‌دهد: خروج صیادان واقعی از این شغل باعث ورود افراد غیرمتخصص به چرخه صید کشور شده است. برخی مسوولان شرکت‌های صیادی برای پیشبرد اهداف خود و سرپا نگه‌داشتن مجموعه تحت مدیریت خود، برخی کارتن‌خواب‌ها و افراد طرد شده از سوی خانواده به دلیل اعتیاد را استخدام می‌کنند که این موضوع نه تنها فاجعه‌ای انسانی بلکه یک فاجعه شغلی نیز محسوب می‌شود.
او درباره مشکلات روزافزون این گروه توضیح می‌دهد: در گذشته، ساحل‌نشینان زندگی خوبی داشتند و فرزندان آن‌ها از حق تحصیل برخوردار بودند اما این روزها حق تحصیل و آموزش فرزندان آن‌ها به دست فراموشی سپرده شده است زیرا درآمد یک صیاد آنچنان کم است که توانایی تامین هزینه‌های تحصیلی و آموزشی فرزندان خود را ندارد.

*پافشاری بر روی تصمیم‌های غلط
رییس هیات مدیره اتحادیه تعاونی‌های صیادی پره استان گیلان با اشاره به تاثیر تصمیمات نادرست سازمان شیلات کشور می‌گوید: مدیران اسبق تصمیمات نادرستی می‌گرفتند و در اجرای این موارد هم بسیار پافشاری می‌کردند. همین تصمیمات نادرست، رونق سفره‌ها را گرفت و صیادان را در دام مشکلات متعدد اسیر کرد. وضعیت بد معیشتی هم به تبع افزایش نرخ تورم دوچندان شد و به همین دلیل، جمعیت کثیری از صیادان برای کسب روزی خود روی به صید با روش دام‌گستر آوردند.
محمدی ادامه می‌دهد: تمامی ماهی‌های دریای کاسپین به جز گونه‌های کفال و کیلکا در آب شیرین تخم‌گذاری می‌کنند. ماهی‌ها برای تخم‌گذاری به رودهای مادر مثل «سپید رود» می‌روند، در حالی که تعداد دام‌های نامحدود نامریی به نام «مونوفیلامنت» در مسیرشان وجود دارد. اگرچه تعداد این دام‌ها در کشور ما روند صعودی دارد اما کشورهای پیشرفته استفاده از این تورها را قدغن کرده‌اند.
افزایش این دام‌ها باعث می‌شود خطر انقراض ماهی‌ها را تهدید کند. عملکرد این تورها به گونه‌ای است که از هر هزار ماهی، یک ماهی برای تخم‌گذاری به رودخانه می‌رسد.
رییس هیات مدیره اتحادیه تعاونی‌های صیادی پره گیلان اضافه می‌کند: شیلات برای بازسازی ذخایر دریا رودخانه سپید رود را مدنظر قرار داده و تعدادی صیاد را استخدام می‌کند.
در فصل بهار، قریب ۱۰۰ هزار ماهی از این روخانه برداشت می‌شود و از این تعداد، پنج تا ۱۰ هزار ماهی مولد می‌تواند خود را از میان دام‌های قاچاق به رودخانه برساند تا عمل‌زاد و ولد را انجام دهند.

 

او ادامه داد: پس از تولد بچه ماهی‌ها، شیلات به دلیل کمبود منابع در دست خود، آن‌ها را در مصب رودها رها می‌کند. در این زمان، وزن سه بچه ماهی معادل یک گرم است. ۹۵ درصد از این ماهی‌ها توسط حیوانات دیگر شکار می‌شوند یا توسط عوامل دیگر از بین می‌روند و تنها پنج درصد از این بچه ماهی‌ها زنده می‌مانند.

*هفت‌خوان رستم و سخت‌گیری‌های بی‌مورد
این کارشناس صیادی توضیح می‌دهد: به دلیل اینکه کشورهای دیگر از نظرات جامعه بهره‌بردار در امور اجرایی خود استفاده می‌کنند، این گروه شغلی وضعیت مناسبی دارند. اما در کشور ما مدیران اهمیتی برای حرف‌های ما قایل نیستند و توجهی به نیازهای‌مان نمی‌کنند. یکی دیگر از مشکلات ما، قوانین سختگیرانه‌ای است که از سوی سازمان شیلات تعریف می‌شود. اگر خواهان استفاده از شیوه‌های نوین صیادی باشیم باید خوان‌های بسیاری را پشت سربگذاریم که هر کدام از این موارد، از هفت خوان رستم سخت‌تر است.
محمدی می‌گوید: پرورش ماهی در قفس یکی از صنایع نوپایی است که در گیلان برنامه ریزی و اجرا شده است اما تنها یک شرکت موفق شده‌است، قوانین سخت را با موفقیت پشت سربگذارد و مجوز قفس‌گذاری در دریا را خذ کند. اگرچه نتایج حاصله برای این شرکت‌ نیز مطلوب نیست و قفس‌گذاری به محرله عملی نرسیده است.
این کارشناس ادامه داد: شرکت‌های صیادی نیازمند منابع مالی هستند و درگیر اخذ وام می‌شوند. دریافت وام بانکی برای آنها پیچیده و سخت است اما برخی از مدیران بازنشسته شیلات با استفاده ابزاری از «صیادی» به راحتی وام بانکی می‌گیرند ولی آن را صرف امور دیگر می‌کنند.

*دم مازندران گرم
او با اشاره به وضعیت بهتر صیادان مازندرانی توضیح می‌دهد: حدود دوازده سال است که بهره‌برداران واقعی با حمایت خوب مسوولان استان مازندران، استخرهایی۳۰۰ تا ۵۰۰ متری در ساحل دریا احداث کرده‌اند که در هرکدام ۱۵۰ ماهی ماده و ۳۰۰ نر رها می‌کنند و قریب به ۱ میلیون بچه ماهی۵ گرمی در هر کدام از این استخرها متولد می‌شوند. همین راهکار سبب می‌شود که صیادان مازندرانی وضعیت بهتری نسبت به ما داشته باشند.
محمدی می‌گوید: شیلات به بهانه غیرطبیعی بودن تولید مثل، مخالف این روش است. دو شرکت یادگار امام در دستک و شهدای انزلی در رودسر به صورت آزمایشی اقدام به تکثیر ذخایر ماهیان کرد که این تعداد به ۱۲ مجموعه در سال ۹۹ رسیده است.

*لطفا کسی صدای ما را بشنود!
محمدی در ارتباط با نادیده گرفته شدن این گروه شغلی از سوی مسوولان گفت: رییس محترم قوه قضاییه در سفر استانی خود تصمیم داشت با اتحادیه صیادی، پیله‌داران، چایکاران و برنج‌کاران دیدار کند. اگرچه هماهنگی‌های لازم برای دیدار ما انجام شده بود اما ما اجازه دیدار با آقای رییسی را نداشتیم. مسوولان حرف دل ما را نمی‌شنوند و سردرگم هستیم.
او سپس توضیح داد: مرداب انزلی، زایشگاهی انبوه برای ماهی‌ها تلقی می‌شود ولی وسعت این مکان، روز به روز کوچک‌تر می‌شود. کدام نهاد یا سازمان متولی رسیدگی به این زیستگاه است؟ مرداب در حال خشک شدن است و تصرف در مناطق مرداب انزلی روندی صعودی دارد.
در واقع ساماندهی و بهبود وضعیت صید و صیادی، نیازمند همراهی و تعامل دستگاه‌ها و صیادان است. همراهی این دو گروه در کنار یکدیگر نه تنها سبب بهبود شرایط می‌شود بلکه از صید غیرمجاز هم جلوگیری می‌کند. وضعیت درآمدی صیادان به هیچ وجه مناسب نیست و آن‌ها جزو دهک‌هایی پایین جامعه یعنی یک و دو هستند. شغلی که باتوجه به سختی‌های بسیار و حوادث ناگوار و تلخ، درکنارِ بی‌توجهی مسوولان هنوز به سفره‌ها خود نانی اندک می‌آورند و چشم امید به تصمیم مدیران کشور دارند. مسوولان باید با تصمیمی قاطع از بیکار شدن جمعیت کثیری جلوگیری کنند تا در آینده نزدیک بحران‌های ناگواری ایجاد نشود./تابناک